श्री लक्ष्मी
कवचम्
श्री
लक्ष्मी कवचम्
महालक्ष्म्याः
प्रवक्ष्यामि कवचं सर्वकामदम् ।
सर्वपापप्रशमनं
दुष्टव्याधिविनाशनम् ॥ १॥
ग्रहपीडाप्रशमनं
ग्रहारिष्टप्रभञ्जनम् ।
दुष्टमृत्युप्रशमनं
दुष्टदारिद्र्यनाशनम् ॥ २॥
पुत्रपौत्रप्रजननं
विवाहप्रदमिष्टदम् ।
चोरारिहं च
जपतां अखिलेप्सितदायकम् ॥ ३॥
सावधानमना
भूत्वा श्रुणु त्वं शुक सत्तम ।
अनेकजन्मसंसिद्धिलभ्यं
मुक्तिफलप्रदम् ॥ ४॥
धनधान्यमहाराज्यसर्वसौभाग्यकल्पकम्
।
सकृत्स्मरणमात्रेण
महालक्ष्मीः प्रसीदति ॥ ५॥
क्षीराब्धिमध्ये
पद्मानां कानने मणिमण्टपे ।
तन्मध्ये सुस्थितां
देवीं मनीषाजनसेविताम् ॥ ६॥
सुस्नातां
पुष्पसुरभिकुटिलालकबन्धनाम् ।
पूर्णेन्दुबिम्बवदनां
अर्धचन्द्रललाटिकाम् ॥ ७॥
इन्दीवरेक्षणां
कामकोदण्डभ्रुवमीश्वरीम् ।
तिलप्रसवसंस्पर्धिनासिकालङ्कृतां
श्रियम् ॥ ८॥
कुन्दकुड्मलदन्तालिं
बन्धूकाधरपल्लवाम् ।
दर्पणाकारविमलकपोलद्वितयोज्ज्वलाम्
॥ ९॥
रत्नताटङ्ककलितकर्णद्वितयसुन्दराम्
।
माङ्गल्याभरणोपेतां
कम्बुकण्ठीं जगत्प्रियाम् ॥ १०॥
तारहारिमनोहारिकुचकुम्भविभूषिताम्
।
रत्नाङ्गदादिललितकरपद्मचतुष्टयाम्
॥ ११॥
कमले च
सुपत्राढ्ये ह्यभयं दधतीं वरम् ।
रोमराजिकलाचारुभुग्ननाभितलोदरीम्
॥ १२॥
पत्तवस्त्रसमुद्भासिसुनितम्बादिलक्षणाम्
।
काञ्चनस्तम्भविभ्राजद्वरजानूरुशोभिताम्
॥ १३॥
स्मरकाह्लिकागर्वहारिजम्भां
हरिप्रियाम् ।
कमठीपृष्ठसदृशपादाब्जां
चन्द्रसन्निभाम् ॥ १४॥
पङ्कजोदरलावण्यसुन्दराङ्घ्रितलां
श्रियम् ।
सर्वाभरणसंयुक्तां
सर्वलक्षणलक्षिताम् ॥ १५॥
पितामहमहाप्रीतां
नित्यतृप्तां हरिप्रियाम् ।
नित्यं
कारुण्यललितां कस्तूरीलेपिताङ्गिकाम् ॥ १६॥
सर्वमन्त्रमयां
लक्ष्मीं श्रुतिशास्त्रस्वरूपिणीम् ।
परब्रह्ममयां
देवीं पद्मनाभकुटुम्बिनीम् ।
एवं
ध्यात्वा महालक्ष्मीं पठेत् तत्कवचं परम् ॥ १७॥
ध्यानम्
।एकं न्यञ्च्यनतिक्षमं ममपरं चाकुञ्च्यपदाम्बुजं
मध्ये
विष्टरपुण्डरीकमभयं विन्यस्तहस्ताम्बुजम् ।
त्वां
पश्येम निषेदुषीमनुकलङ्कारुण्यकूलङ्कष-
स्फारापाङ्गतरङ्गमम्ब
मधुरं मुग्धं मुखं बिभ्रतीम् ॥ १८
अथ कवचम्
।महालक्ष्मीः शिरः पातु ललाटं मम पङ्कजा ।
कर्णे
रक्षेद्रमा पातु नयने नलिनालया ॥ १९॥
नासिकामवतादम्बा
वाचं वाग्रूपिणी मम ।
दन्तानवतु
जिह्वां श्रीरधरोष्ठं हरिप्रिया ॥ २०॥
चुबुकं पातु
वरदा गलं गन्धर्वसेविता ।
वक्षः
कुक्षिं करौ पायूं पृष्ठमव्याद्रमा स्वयम् ॥ २१॥
कटिमूरुद्वयं
जानु जघं पातु रमा मम ।
सर्वाङ्गमिन्द्रियं
प्राणान् पायादायासहारिणी ॥ २२॥
सप्तधातून्
स्वयं चापि रक्तं शुक्रं मनो मम ।
ज्ञानं
बुद्धिं महोत्साहं सर्वं
मे पातु पङ्कजा ॥ २३॥
मया कृतं च
यत्किञ्चित्तत्सर्वं पातु सेन्दिरा ।
ममायुरवतात्
लक्ष्मीः भार्यां पुत्रांश्च पुत्रिका ॥ २४॥
मित्राणि
पातु सततमखिलानि हरिप्रिया ।
पातकं
नाशयेत् लक्ष्मीः महारिष्टं हरेद्रमा ॥ २५॥
ममारिनाशनार्थाय
मायामृत्युं जयेद्बलम् ।
सर्वाभीष्टं
तु मे दद्यात् पातु मां कमलालया॥ २६॥
फलश्रुतिः
।य इदं कवचं दिव्यं रमात्मा प्रयतः पठेत् ।
सर्वसिद्धिमवाप्नोति
सर्वरक्षां तु शाश्वतीम्
॥ २७॥
दीर्घायुष्मान्
भवेन्नित्यं सर्वसौभाग्यकल्पकम् ।
सर्वज्ञः
सर्वदर्शी च सुखदश्च शुभोज्ज्वलः ॥ २८॥
सुपुत्रो
गोपतिः श्रीमान् भविष्यति न संशयः ।
तद्गृहे न
भवेद्ब्रह्मन् दारिद्र्यदुरितादिकम् ॥ २९॥
नाग्निना
दह्यते गेहं न चोराद्यैश्च पीड्यते ।
भूतप्रेतपिशाचाद्याः
सन्त्रस्ता यान्ति दूरतः ॥ ३०॥
लिखित्वा
स्थापयेद्यत्र तत्र सिद्धिर्भवेत् ध्रुवम् ।
नापमृत्युमवाप्नोति
देहान्ते मुक्तिभाग्भवेत् ॥ ३१॥
आयुष्यं
पौष्टिकं मेध्यं धान्यं दुःस्वप्ननाशनम् ।
प्रजाकरं
पवित्रं च दुर्भिक्षर्तिविनाशनम् ॥ ३२॥
चित्तप्रसादजननं
महामृत्युप्रशान्तिदम्
।
महारोगज्वरहरं
ब्रह्महत्यादिशोधनम् ॥ ३३॥
महाधनप्रदं
चैव पठितव्यं सुखार्थिभिः ।
धनार्थी
धनमाप्नोति विवहार्थी लभेद्वधूम् ॥ ३४॥
विद्यार्थी
लभते विद्यां पुत्रार्थी गुणवत्सुतम् ।
राज्यार्थी राज्यमाप्नोति सत्यमुक्तं मया शुक ॥ ३५॥
एतद्देव्याःप्रसादेन
शुकः कवचमाप्तवान् ।
कवचानुग्रहेणैव
सर्वान् कामानवाप सः ॥ ३६॥
इति
लक्ष्मीकवचं ब्रह्मस्तोत्रं समाप्तम् ।
No comments:
Post a Comment